De wedstrijd Frankrijk-België wordt vergeleken met een schaakpartij waarin de Franse coach de beste schaker zou zijn.
De “Franse verdediging” is als schaakopening weliswaar gekend als een solide verdediging met een beperkte speelruimte, “tijd winnen” daarentegen is bij het schaken onbestaande. Zelfs niet en-passant.
De schoonheid van een schaakpartij kan, ook in verdedigend opzicht, nooit overtroffen worden door de tactiek van de Franse bondscoach in deze wereldbeker. De wijsheid van een schaker herken je in de aanvalskracht van zijn pionnen.
Het is bovendien onwerkelijk dat een uitsluitend verdedigend spelende schaker een partij zou kunnen winnen. Hooguit remise is zijn deel. Waarom? Schakers houden te veel van het spelletje en gaan er voor. Schakers zijn geen softies.
Goed om weten. De Engelse schaakopening situeert zich op de flanken.
